ROK 1965
Po sukcesie w Pucharze Rappana Polonia wzmocniona Eugeniuszem Faberem i Antonim Nierobą z chorzowskiego Ruchu i Zygmuntem Szmidtem z GKS Katowice wyjechała do USA na turniej piłkarski organizowany dla drużyn europejskich. W pierwszym meczu rozgrywek grupowych, w obecności 12736 widzów, drużyna zmierzyła się z mistrzem Węgier i zdobywcą Pucharu Miast Targowych 1964/1965 – budapeszteńskim Ferencvárosem, mającym w swoim składzie takich piłkarzy jak Flórián Albert czy Zoltán Varga. Spotkanie zakończyło się remisem 0:0, a sędzia nie uznał dwóch bramek strzelonych przez Polonię.
11 lipca o 14:30 Polonia zmierzyła się z mistrzem Szkocji – Kilmarnock F.C., z którym zremisowała 1:1 (0:1). Kończące pierwszą rundę spotkanie z West Bromwich okazało się bardzo trudne dla bytomian. Anglicy prowadzili 2:0 po bramkach Kena Foggo i Johna Kaye, jednak Norbert Pogrzeba w ciągu dwóch minut – w 77 i 79 – doprowadził do wyrównania.
18 lipca o 14:30 nastąpił rewanż z Ferencvárosem w 35 minucie Flórián Albert z podania Gyuli Rákosiego strzelił bramkę dla Węgrów. Po przerwie trener Michał Matyas zastąpił Pogrzebę Zygmuntem Szmidtem. Madziarzy zaprotestowali twierdząc, że jest to niezgodne z regulaminem, jednak komitet organizacyjny przyznał rację bytomianom. Po tym wydarzeniu gra stała się tak ostra, że amerykański sędzia Carannante usunął z boiska Pála Orosza za serię złośliwych fauli. W 63 minucie wyrównującą bramkę zdobył Jan Liberda, a w 66 drugiego gola strzelił Szmidt.
Z Kilmarnock poloniści wygrali 2:0 po bramkach Pogrzeby i Szmidta, natomiast na zakończenie rozgrywek grupowych odbył się rewanż z West Bromwich dopingowanym przez zawodników Ferencvárosu i miejscowych Węgrów, ponieważ gdyby Polonia przegrała – do finału awansowałby właśnie budapeszteński klub. Polska drużyna rozegrała jednak bardzo dobry mecz, dokumentując swoją przewagę sześcioma bramkami, a hat-trickami popisali się Pogrzeba i Szmidt. Dave Murray z NBC New York powiedział po meczu, że Polonia jest najlepszą drużyną, jaką kiedykolwiek oglądał w USA.
Po dość łatwej wygranej nad zwycięzcami pierwszej grupy – New Yorkers – w środę, 4 sierpnia, poloniści spotkali się z tą drużyną w meczu rewanżowym. Mając trzybramkową przewagę z pierwszego spotkania zawodnicy postawili na obronę, aby awansować dalej jak najmniejszym nakładem sił. Efektem tego była bramka stracona w 28 minucie, a strzelcem był Neubauer. Taki bieg wydarzeń zmusił Polonię do zmiany taktyki i dwie minuty później pierwszą bramkę dla bytomian strzelił Szmidt. Po zmianie stron, w 46 minucie, Jerzy Jóźwiak otrzymał podanie od Pogrzeby i celnym strzałem pokonał bramkarza Uwe Schwarta. Wynik meczu nie uległ zmianie do końca i Polonia wygrała Interligę oraz uzyskała prawo do gry o American Challenge Cup.
W pierwszym spotkaniu o Puchar Ameryki nie zagrał Liberda, który leczył kontuzję. W obecności 15 tysięcy widzów Polonia wygrała z niepokonaną dotychczas Duklą Praga, która od czterech lat dzierżyła Trofeum. Pierwsza połowa była wyrównana, jednak w drugiej bytomianie uzyskali przewagę i dała ona efekt w 59 minucie, kiedy bramkę zdobył Jan Banaś, który wykonując rzut wolny z odległości dwudziestu metrów od bramki, trafił jednego z Czechów. Piłka wróciła pod nogi Banasia i strzelił on powtórnie, a bramkarz Ivo Viktor nie zdołał obronić. Druga bramka padła w podobnych okolicznościach. Wtedy w jednego z obrońców Dukli przy rzucie wolnym trafił Norbert Pogrzeba, a odbitą piłkę przejął Ryszard Grzegorczyk, który tym samym ustalił końcowy rezultat.
11 sierpnia odbył się drugi mecz. Choć Polonia od samego początku zaatakowała, jako pierwsza straciła bramkę. Josef Vacenovský w szóstej minucie silnym strzałem z trzydziestu metrów pokonał Edwarda Szymkowiaka. Bytomianie jednak nadal atakowali, a efekt osiągnęli w trzydziestej minucie, kiedy Jerzy Jóźwiak zdobył bramkę wyrównującą. Później zawodnik ten trafił też w poprzeczkę, potem Jan Banaś w spojenie słupka z poprzeczką i znów Jóźwiak w poprzeczkę. Trener Michał Matyas okreslił te wydarzenia jako fantastyczną opiekę bogini szczęścia nad praskim bramkarzem Pavlem Koubą. Po przerwie Zygmunta Szmidta zastąpił Jan Liberda. Czesi nie radzili sobie z bytomską obroną, a ataki Polonii wciąż zagrażały bramce Dukli. Wynik jednak nie zmienił się i drużyna polska zdobyła American Challenge Cup nazywany w Polsce Pucharem Ameryki.
Po meczu finałowym szczęśliwi polonusi, którzy stanowili większość widzów, ośpiewali „Mazurka Dąbrowskiego”, potem „Rotę”, a na koniec „Sto lat”. Zawodników i trenerów podrzucali na rękach. Bytomianie poza Pucharem Ameryki przywieźli do kraju 20 tysięcy dolarów dla PZPN oraz okoliczny okazały pamiątkowy puchar od Polonii amerykańskiej.
Powrót do kraju był triumfalny – w Warszawie przed gmachem CDT wstrzymano ruch uliczny, gdy bytomianie prezentowali zdobyte trofea. Feta w Bytomiu wspominana jest do dziś, jako wręcz legendarna manifestacja. Na Placu Sobieskiego (ówczesnego Thielmanna) zgromadziło się kilkanaście tysięcy kibiców Polonii.
Rozgrywki grupowe
| M |
Nazwa |
Z | R | P | G+ | G- | P |
| 1. | Polonia Bytom | 3 | 3 | 0 | 13 | 4 | 9 |
| 2. | Ferencváros | 3 | 2 | 1 | 10 | 6 | 8 |
| 3. | West Bromwich | 1 | 2 | 3 | 6 | 13 | 4 |
| 4. | Kilmarnock | 1 | 1 | 4 | 5 | 11 | 3 |
Finał International Soccer League
31 lipca 1965
Polonia Bytom 3:0 New Yorkers
Randall Island Stadium
Sędzia: Leo Goldstein (Stany Zjednoczone)
Jan Banaś 22′
Zbigniew Szmidt 68′
Jerzy Jóźwiak 88′
Polonia: Edward Szymkowiak – Paweł Orzechowski, Walter Winkler, Zygmunt Anczok, Antoni Nieroba, Ryszard Grzegorczyk, Jan Banaś, Zygmunt Szmidt, Norbert Pogrzeba, Jan Liberda, Eugeniusz Faber (46′ Jerzy Jóźwiak)
New Yorkers: Uwe Schwartz – Reszneki, Young, Rick, Winter, Horvath, Albrecht, Meyer, Kosmidis, Neubauer, Howfield
4 sierpnia 1965
New Yorkers 1:2 Polonia Bytom
Randall Island Stadium
Sędzia: John di Salvatore (Stany Zjednoczone)
Neubauer 28′
Zbigniew Szmidt 30′
Jerzy Jóźwiak 46′
Polonia: Edward Szymkowiak, Paweł Orzechowski, Walter Winkler, Zygmunt Anczok, Antoni Nieroba, Ryszard Grzegorczyk, Jerzy Jóźwiak, Zygmunt Szmidt, Norbert Pogrzeba, Jan Liberda, Eugeniusz Faber
American Challenge Cup
7 sierpnia 1965
Polonia Bytom 2:0 Dukla Praga
Randall Island Stadium
Widzów: 15000
Sędzia: Aldo Clemente (Stany Zjednoczone)
Jan Banaś 59′
Ryszard Grzegorczyk 78′
Polonia: Edward Szymkowiak – Paweł Orzechowski, Walter Winkler, Zygmunt Anczok, Antoni Nieroba, Ryszard Grzegorczyk, Eugeniusz Faber, Zygmunt Szmidt, Jan Banaś, Norbert Pogrzeba, Jerzy Jóźwiak; Trener: Michał Matyas
Dukla: Ivo Viktor, Miroslav Čmarada, Jiří Čadek, Ladislav Novák, Svatopluk Pluskal, Josef Masopust, Jan Brumovský, František Knebort, Josef Vacenovský, Miroslav Rödr, Josef Jelínek; Trener: Jaroslav Vejvoda
11 sierpnia 1965
Dukla Praga 1:1 Polonia Bytom
Randall Island Stadium
Widzów: 15000
Sędzia: John di Salvatore (Stany Zjednoczone)
Josef Vacenovský 6′
Jerzy Jóźwiak 30′
Dukla: Pavel Kouba, Miroslav Čmarada, Jiří Čadek, Ladislav Novák, Svatopluk Pluskal, Josef Masopust, Jan Brumovský, Josef Vacenovský, František Knebort, Miroslav Rödr, Josef Nedorost; Trener: Jaroslav Vejvoda
Polonia: Edward Szymkowiak, Paweł Orzechowski, Walter Winkler, Zygmunt Anczok, Antoni Nieroba, Ryszard Grzegorczyk, Eugeniusz Faber, Zygmunt Szmidt (46′ Jan Liberda), Jan Banaś, Norbert Pogrzeba, Jerzy Jóźwiak; Trener: Michał Matyas
Polonia Bytom zdobyła American Challenge Cup 1965.
